De ongeziene gast
​
Uit 'Tot op het bot'
​
Het voelde of ze zweefde, terwijl ze tussen de mensen door bewoog. Ze hoefde er niets voor te doen, ze ging waarnaar de stroming haar bracht. Langs ooms, tantes, neven, nichten, zelfs een paar grootouders. Het bezoek stroomde langzaam binnen, omhelzingen werden uitgebreid gedeeld. Iedereen had zijn mooiste kleding aangetrokken. Commentaar als ‘dit is één van de weinige momenten dat je veel familie ziet’ galmden door de kamer. Laura luisterde aandachtig. Wat hadden ze over haar te zeggen?
Er werd weinig over haar gesproken, maar des te meer over elkaar. Dit was een familie die veel om elkaar gaf, die alles wilde delen. Ze leefden enorm met elkaar mee, er werd openlijk gelachen en gehuild. Tussen alle drukte, cake en koffie, kaarten en ballonnen, hadden zij het over de menselijke dingen. Ze bobbelde heerlijk mee terwijl iemand haar moeder hielp de grote roze taart naar binnen te dragen. Haar eerste feestje was een succes, en ze was er nog niets eens bij. Ze kon niet wachten om geboren te worden!